نقد فیلم Case 39 2009
نقد فیلم Case 39 2009
دختری که روح شیطانی در او رسوخ کرده ، داستانی است که شاید شما بارها فیلمهایی از این دست را مشاهده کرده باشید. بهترین این نوع فیلمها را می توان " جن گیر " دانست ولی در این دهه ای که در آن هستیم...
نقد فیلم Case 39 2009
" پرونده 39 " را شاید بتوان یکی از پر تاخیر ترین فیلمها در این چند سال اخیر بحساب آورد، داستان ساخت این فیلم به سال 2006 بر می گردد که به علت آتش گرفتن بخشی از استودیو فیلم تاخیر خورد و اکران آن به فوریه سال 2008 موکول شد. در این تاریخ استودیو تشخیص داد که فیلم برای اکران مناسب نیست و تاریخ نمایش فیلم به زمستان 2008 ، سپس به تابستان 2008 ، پاییز 2008 ، مدتی به ابتدای سال 2009و عاقبت به اوایل سال 2010 انتقال یافت. اما این فیلم در اکتبر 2010 اکران شد!.
امیلی جنکینز ( رنه زلوگر ) یک مددکار اجتماعی است که در حال بررسی وضعیت دخترکی ده ساله به نام لیلیت سالیوان ( جودله فرلند ) است که به نظر می رسد پدر و مادر اش او را مورد آزار و اذیت قرار داده اند و قصد کشتن او را داشته اند. امیلی تصمیم میگیرد تا زمانی که والدین و سرپرست جدیدی برای دخترک پیدا شود او را نزد خود و در خانه اش نگه دارد.اما مشکلی وجود دارد.لیلی مرتبا از موجوداتی سخن می گوید که به دنبال او هستند ، موجوداتی اهریمنی و ترسناک که به دنبال او هستند. ابتدا به نظر می رسد که این یک خیال بافی کودکانه است،اما به زودی امیلی و خانواده اش با اتفاقات و حملاتی شبانه روبرو می شوند ،موجودات اهریمنی برای بردن لیلیت و کشتن کسانی که با او هستند به خانه ی آنها حمله می کنند و...
دختری که روح شیطانی در او رسوخ کرده ، داستانی است که شاید شما بارها فیلمهایی از این دست را مشاهده کرده باشید. بهترین این نوع فیلمها را می توان " جن گیر " دانست ولی در این دهه ای که در آن هستیم فیلمهای بسیار ضعیفی در این رده ( فیلم ترسناکی که دختر شیطانی است! ) ساخته شده است که حتی ارزش دیدن را هم ندارد و " پرونده 39 " تلاش دارد تا در این ژانر پرخطر به موفقیتی دست پیدا کند. اما " پرونده 39 " فیلم جاه طلبی نیست و ترجیح داده است که از همان فرمول های همیشگی برای ترساندن تماشاگر استفاده کند و می توان گفت تماشاگران صحنه های ترسناک جدیدی در فیلم نخواهند دید و باید با همان ترسهای قبلی به سبک " وووو " روبرو شوند که این روزها بد جوری نخ نما شده است! سرو صداهای ناگهانی، موسیقی ترسناک، مرگ های ناگهانی و بدون دلیل البته به سبک ترسناک! همگی باعث شده است تا داستان فیلم قابل پیش بینی باشد و تماشاگران حرفه ای ژانر ترسناک را راضی نکند. " کریستین آلوارت " کارگردان آلمانی تباری که او را با فیلمهای " Pandorum " و " Antibodies " می شناسیم ، تلاش زیادی کرده است تا المانهای کلیشه ای را به حداقل کاهش دهد و بجای آن موقعیت های تازه ای در فیلم قرار دهد اما بنظر می رسد که استودیو چندان با این ریسک موافق نبوده است و نتیجه اش این شده که قالب موقعیت های ترسناک فیلم همان فرمولهای موفق فیلمهای ترسناک گذشته است و نوآوری در آن وجود نداشته باشد.اما با تمام ضعف هایی که فیلم دارد، وجود خانم " رنه زلوگر " در نقش اصلی فیلم کمک زیادی در باور پذیر بودن امیلی کرده است، با اینکه رفتارهای امیلی در بعضی از صحنه ها بسیار اغراق آمیز و بیش از حد محبت آمیز است! اما بازی روان " زلوگر " توانسته این ضعف ها را بپوشاند و ضعف شخصیت امیلی را کمرنگ تر کند. به جرات می توان گفت حضور بازیگر توانمندی مانند " زلوگر " در یک فیلم ترسناک امتیاز بزرگی است که معمولا فیلمهای ترسناک دیگر از آن بی بهره هستند.
" پرونده 39 " برای تماشاگرانی که فیلمهای ترسناک را تفریحی دنبال می کنند می تواند غافل گیریهای جالبی به همراه داشته باشد، دختر بچه ای که شیطانی شده است و دائما همه چیز را بهم می ریزد فرمولی است که همیشه جواب داده است. اما برای کسانی که فیلمهای ترسناک را حرفه ای دنبال می کنند یا به نوعی فقط فیلم ترسناک نگاه می کنند نمی تواند نکته جذاب و تازه ای داشته باشد. شخصا بعد از دیدن فیلم هایی نظیر " فعالیت های ماوراء طبیعی " و " یتیم " ، این فیلم برایم ترسی به همراه نداشته است .
منتقد : میثم کریمی
